Şimdi aşkın zehir yatağındayım
Teselliler çaresiz paramparça kalp kanıyorum
Sensizliğin girdabında bu beden
Ve ben düşlerimde boğuluyorum

Vuslat çokmu uzakta ümitler çaresiz mi
İmkansızmı senli duygular yaşananlar bir hayalmi
Geçmez olmuş geceler gözlerim güneşi arar
Buz tutmuş yüreğim sevdam durmadan kanar

Yoksun hasretin kurşun yüreğim yaralı
Saatler durmuş sanki bir başıma kaldım kalalı
Ahh bir gelsen diyorum bir gelsen
Görsen şu halimi dertler hep sıralı

Yalnızlığa mahkum ettin yüreğimi cezası sensizlik
Zindan karası gözlerinde üşüyorum şimdi her yanım çaresizlik
Çek tetiği artık yeter vur alnının tam ortasından hayallerimin
Acı çekmesin bari hayaller senin yaptığın zaten düpe düz bencillik

Biliyorum ne söylesem faydasız artık bundan sonra dönmeyeceksin
Yazık ki beni bir daha hiç sevmeyeceksin
Aslında sen beni değil kendi kendini kahredeceksin
Bense şimdi aşkın zehir yatağındayım kanıyorum ve sana çok acıyorum
Yazık seni ne kadar çok sevdiğimi hiç bilmeyeceksin

Şiir: Sedat Kesim