yaşanmışlar yaşanacakların ön yüzü ,
kalıbına sığmaz bedenimde seyir başlar bir gün batımı

hayat sivri bir kalemin ucunda
beyaz mürekkeple yazılmayı beklerken
satırlarda yerini alan her söz koca bir muammadan ibaret

kulacı atılır ömrün
ardında saklı bir hikâyede gizleri
derinliğinden korkmadan rıhtımına yanaşmak için oynaşırlar
dakikalar saatle saatler yıl ekseninde

saplanmış siyahın perdesi aralanır gün yüzüne
kızıllar akşama sokulurken
mavi göğüne salkım saçak tutunur
her sabah bedenime düşen cemre misali
alevin külleri hayat bulur tenimde
gri rengi ile
desensiz deseniyle

sen geldiğinde ;
ruhumda bahar gözlerimde aşk uyanır " özlemim"
sen geldiğinde ;
gecelere ışık umutlara huzur bulaşır " özlemim"

laciverdi öper dudağımdan
bense yarım kalmış gülüşümü okşarım hiç unutmadan

bazen
ya da çoğu kez
avlularda can çekişen sözlerin dirisi olurum
çığlığın ise ta kendisi

susturucusu takılmış bir silahtır gözlerim
hedefi boyundan büyük
menzili geceden sabaha dönük

evliya bir dokunuşa sızar dualarımla birlikte dileklerim
dağınık değillerdir toparlanır tek tek hayallerim

bak ...
artık korkmuyorum karanlıktan büyüdüm
ömrün götürdüğü yıllara inat hala küçüğüm

bak ...
seni sevmenin bedelini
ömrüm ile ödedim
pişman değilim



03/05/2010
10;01
eMİNE





2010 kırıntısı . . .