4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
994
Okunma
gök,
mavi hüzünlerin üstüne
topluyordu kıyı kentlerin masum şarkılarını
naralara birikirken yoksulluğu
kör vakitlerin
taçlandırmaya hazır kelimeler yorgunu ,
hücre düşlerini
son akıl damlasını
içtikçe tanısızlığın ses uvertürü
öyle bir andır ki
burkulan çığlık
öper bakışları
ne kadar masum
oturaklı hengameye fasıla verip
dilimizden düşen o iyotlu kelimeler
suçlu kim
ya davacı
anlar bir buluşma oluşu
ifadenin o konuşkan donukluğu
kırılgan
düşümden düşürmeden seni
yokluğun notasıyla
dönüp duruyorsun kıyı kentlerinde ,limansız
sonrakilersiz
bir göçmen mavidir
adakmış gibi
gök örtüleri
......
5.0
100% (10)
Cevap Yaz