Bir okyanusun ortasında yapayalnız kalsam
Ve hasretin yerine en hırçın dalgalarla boğuşsam
Dalgalar vurunca beni sahillere
Gül yüzüne benzeyen o aya baka kalsam
Sonra usulca doğrulup yenik düştüğüm kumsalda
Bilmediğim bir yöne koşarak adını haykırsam göklere
Dizlerim beni taşımaz olunca
Yere yığılıp hıçkıra hıçkıra ağlasam sana
Karanlıklar kaybolup giderken
Kayalardaki martılar aşk şarkıları söylemesede
Bilki seni hatırlatır bana
Gün yüzünü gösterince tek tek çoşkuyla uçuşurlar
Sanki sen geliyorsun gibi bir heyecan kaplar içimi
Ve annesinin eve dönmesini bekleyen bir çocuk misali
Oturup bir ağacın altına beklerim seni
Acı veren tahammül edilmez o sezsizlik yakamı bırakmaz
Taki gün batımına yakın yenik düştüğüm dalgaların üzerinde
Yakamozlar belirinceye dek
Ve o kızıllığın üzerinde hayalin belirip el sallar bana
Bense ellerinden tutup dokunamasamda özlediğim tenine
Yenik düşeceğimi düşünmeden
Heybetinden köpük köpük olmuş dalgalarına aldırmadan
Atarım kendimi ayaklarına
Adı AŞK ya güzelim
Okyanuslarda yutsa bu yüreği
Görünmez bilinmez yangını SÖNDÜREMEZ.