0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
624
Okunma
Derin ve karanlık dehlizlerden
Akıp gelsem gönlünün kıyılarına
Yüzüm gözüm kir içinde
Alsan beni hasretini çektiğim o koynuna
Nacizane umudum avuçlasan yankılarımı
Yerle yeksan geçmişimi silip
Üstüne bir tutam vuslat yollasan
Rayından çıkmış bir lokomotif gibi
Elimde avucumda kalanları tüketip
Yoluna sürüklerim hasret vagonlarını
İcabet et artık baharsız koyma yarınları mı
Maksadımı aşıyorum seviyorum senle olan günahlarımı