Son durak bugün...
Bedenimin alevler içinde yanmasının,
ve kalbimin küçük bir kuş gibi çırpınışının son günü.
Bitti bugün hikaye,kapattık son sayfayı.
Sıradan hayatlarda hikayeden sonra uyur insanlar,
Bende hikayeden önce uyumuşum işte,bitince uyandım.

Küçücük kalbimin içindeki kocaman ’SEN’i yaktığım gün bugün.
Yangınlarda kaybettiğim gün.
Ve bugün anladımki,
Bitmez dediğiniz şeylermiş en önce tükenen.

Umutmu ?
Umut şimdi okyanusun tam ortasında kalan küçük bir sandal.
Ne gelmeye mecali var kıyıya,
Nede olduğu yerde bi çareye.

Mutluluksa, küçük bir kutunun içinde bekler.
Yeni yeni aşk’ların sahiplenmesini.
Sonra yine koskocaman bir acı çıkar gelir ve dağıtır herşeyi...

İşte o mutluluk parçalanmayana kadar çırpınır insanoğlu...
İmkan / sızı bekler..
Sız’laya Sız’laya...

Sabiha Çıtır.