Seni özledim gene;
Soğuk bir uzaklık değdi içime,
Kuşların kanatlarına dikildi gözlerim,
Kıskandım sessiz.
Uçmak fiiline özne olasım geldi,
Ama toprağa en yakındım,
Yalnız ve kimsesiz.

Hiç korkmadım geceden
Uzakta olsa bir ışıktın sen
Bilmek ve inanmak vardı aklımda
İçimde bilincin berrak belleği
Seni hatırlatıyordu hep
İşte bu yüzden; korkmadım gerçekten

Her gece seni düşündüm; nasıl sevdiğimi
Her gece yargılandım, hüküm giydim
Ama salıverdiler, özgürdüm
Çünkü asla ifade edemedim;
Seni nasıl düşünüp, nasıl sevdiğimi

Ana-yasa(k)lar deldim özlerken
Savaşlar verdim savaşlara karşı
Barış dedim orta-yollarda dolandım
Sırf senin hatırına!
Vurdum kendimi en dibe
Seni aradım en derinlerde
Ve gene gecede buldum
Çünkü geceyken görünendin
Çünkü sen bir ışıktın!

Siren sesleri değerdi
Korku değerdi kulaklarıma
Köşe-başı kâbusları görürdüm
Sonra gene sen gelirdin hatırıma
Aydınlatırdın geceyi
Korkular yıldızlara yenilirdi
Bir ay ışığı yeterdi varlığıma
Gene gelirdin
Baş-kaldırırdık F-tipi yalnızlığa