0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
705
Okunma
Ben ağlıyorum, aynalar gülüyor
sığlığında yaşamın, uçurumunda kenarın
bir ruh bağırıyor; “BUNALIYORUM!”
aynalar ağlıyor, ben gülüyorum
tutulamayan zamanlarda, yitikliğinde anların
bir maske söylüyor; “ GERÇEK DEĞİL İNANMAYIN!”
bir dostu gömercesine, yüreğini susturmuş insanlar
kalabalıklarda kaybolurcasına, deliye vurmuş kimseler
haber vermeden uçup gitmiş yıllar
eskiden kalma tuhaf sancılar, yerli yersiz saflıklar
fırtınalarla kudurmuş dalgalar
söylüyor, yediği son vurgunla dağılan biri;
“KIYIYA VURDUM ÖLÜ BALIKLAR GİBİ!”
( Dilek KARSLIOĞLU )
