4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
898
Okunma
gidişin son yaprağında bir defterin
görünmez yazılarda görünmez sözde
insanlar boyunu görmeden yürüyor
düşüş yönünde hayatın
düşünmeden edemiyorum
yerçekiminden mi yerde ayaklarım
başım yıldızlarda bir yerde
gülümsemeli diyorum, gölgelerde
insanını yaratamamış
başları baştan düşük,gözleri
yerden kalkamamış
sesler yutuyor sesleri
zor geliyor sevdiğim sıra sana
kar etmiyor uykusuz kalman
özlem dolu mektuplar yazman
tek düşüncem değilsin
gecenin ileri bir saatinde
çay demlemiyorum
gidişin, son yaprağında bir defterin
şiir neki ,söz ne, sen.
insanlar boş yere öldürülüyor
hayat yalnız gövde gösterisi
insan değil ölen ,insanlık
toprağa nasıl tutunur
uçurum kıyısındaki çiçek
tohum nasıl deler taşı
sen nasıl gelirsin
bütün yolları tutulmuş
sevgilerin
17 10 2001
,
5.0
100% (3)
Cevap Yaz