Öyle bir yol ki!
Her seferinde elim sana gidiyor
Kollarım senin beline dolanıyor
Seni öyle seviyorum ki
Benim bile haberim yok
Gidişin ani gelişin ani
Her şeyin içinden gelip umut aşılıyorsun
Kollarım ağır sevginle hafifledi
Umudum arkadaşlarımla geliyordu
Aşkımla geldi
Sevginin aşkı
Sen sevdanın ateşinde yanıyorsun dedin
Ben dün sevdayı birinde yaktım mı?
Bilemedim sonunda öyle bir gireceğim ki
Ateş olup ya senin ellerinde yiteceğim
Ya da olmayacak hayalde kalacağız
Olmuyor sensiz ve biliyorum bir an girdiğim rüyanda
Olmuyor bensiz
Zor olan sevmek değil, kavuşmak yürümek kol kolla
O dostluğu ileriye taşımak
Ben seni severim sen beni seversin
Bu aşk mıdır değildir
Ben herkesin içindeki zayıf halkaları çıkarırken
Bir seni bilemedim
Bir sen açamadın bana perdelerini
Gizemli olan bile söyledi ya da duydum istemeden tüm içindekileri
Sen beni ben yapacağına inandığım büyük bir soru işaretisisin
Her daim bu böyle olacak
Ben başka birine ait olabilir miyim?
Sanırım kolumdan sürükleyerek ölüme götürebilirler
Ben sadece anlık sevgiyi taşıyorum ve aslında hepsi senin içine konmalı...