5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1024
Okunma

şaşkın ve suskun
acemiydi yolunu kaybetmiş yolcu
sabaha az kala
oturdu kızılın eşiklerine
özlemin cesaretiyle sıçrayan
nefesini soğutarak
çekip kızılın ucunu
koyuldu benzerliğin dışına
düşünü biliyordu
sızdı kendine
ürperişi söyleşirken ruhuyla
iliklerinde geçimsiz sorgular
iç savaş ganimeti
çocuksu özlemlerin kucağında ağlarken
yitikliktir
inançlı kırılışların söz gürültüleri
her şey sıfır çoğalıyor
gel yolcu
bırak zamanın aynasını
bir terazi bulalım
göçebe gözlerinle
müsaadenizle
sorgulasam kanatsız değişimlerini
ruhunuzun saçlarının
maviliğin yolları düşmeden yaşamın enginlerine
bir gün
evrilir dudaklarınızın aşka utancı
.....
5.0
100% (7)