gün açarken ...tan yerinin yırtılmasını duysun mu hiç?..
hiç duydun mu güneşin ağlamasını?..
hiç yağmur tanelerini okşadın mı?..
bulutları yatırdın mı dizlerine; sevmek için?..
kar tanelerini ısıtmaya yeltendin mi
bir köpekbalığının gözlerinde aradın mı ; şefkat denilen duyguyu?...
hiç..
hiç gördün mü sahi?
kedinin gözlerindeki mutluluğu...Tüylerini okşarken
ağaç dallarının birbirine selam verdiğini hissettin mi; rüzgar vurunca?..
dalgalarda silüetler resmettin mi?
ay ışığının yakamozlarında balıklarla cilveleştin mi hiç?
sen hiç kirpi okşadın mı umarsızca?
hiç kaplumbağanın sırtını sıvazladın mı?
Piranhaları sevmek istedin mi eline alıp?
ben yapmadım!..
hiçbirini yapmadım..yapamadım
düşlerimde seni severken tan yerini yırtmadı hayalin
güneşin ağlamasını da hissetmedim sensizliği hıçkırırken zaman dilimlerim
yakamozlarda balıklarla cilveleşemedim; sen dururken gözbebeklerimde
yağmur tanelerini de okşamadım; ellerimi saçlarında unuttuğumdan
bulutları yatıramadım dizlerime; sen henüz uyuyordun dizlerimde
kar taneleri sorma sakın... ısıtamadım
yüreğim yokluğunda zemheriler yaşarken...


Metin Kaya İLHAN
TRABZON