çıkmış üzerinden zaman
kıyafeti yalnızca insan
içi boşaltılmış vicdan
nasıl izler katliyamı o an


susuyorum
bu ısıtılmış aş gibi
önümüze konuluyor


aslında yıllardır oralarda perişan
içi belirsiz vicdansılar izler bu sahneyi her zaman
aç bir çok çocuk binlerce insan
kızgın kumlarda bir lokmaya boğuluyor


ey arsız zihniyet vicdansız medeniyet

iblis tükürmüş iç yüzüne it
sen çağ atladın
sen ölümsüzlüğün peşinde koşan ahmak
sen boğazımıza dizdin bir yudum lokmayı


sen babası iblis annesi soysuz
dünyanın (o) çocukları


ısıtıp ısıtıp koyma önüme soysuzlukları
tutup elinden kaldıracağına
kameraya çekiyorsun o çocukları
sen insan olmayan suret
iç dünyası çoktan satılmış zihniyet


mubarek ramazan ayı
manevi duyguların doruk zamanı
alemin tam sömürülme anı
biz ne aydınlatmayan fenerler gördük


şimdi al bohçanı git
it
doğuda anadoluda batıda
gazzede o güzelim bosnada
binlerce şehit var anakarada


uyanmalı bu millet
tek sorun var bu ülkede
o da yalnız yıllardır ankarada


benim ülkemdeki açlık daha büyük
benim ülkemdeki acı daha büyük
benim ülkemde boy boy fidanlar yıkıldı
benim ülkemde ne gönüller yakıldı
binlerce günahsızın katilini tutmak ne akıldı


biz ne fenerler gördük aydınlığı olmayan
uyan
biz ne fenerler gördük kendini aydınlatan
ankarada
büyüyor gözü açlık............................