9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1053
Okunma
henüz bir yaşında
adı yok koymamışlar
adını kullanabileceği
zamanı olmayacağından belki de
açlıktan yapışan derisi
sayılabilen kemiklerini örtüyordu
körpecik simsiyah teniyle uyuşan
iri puslu bakışlarıyla
kupkuru ağlıyordu
diğerleri gibi
sessizce
sırasını bekliyordu
ayakta kalmaya çalıştığımız
bu çıkar dünyasında
paranın altını
masum yaşamların üstünü çizen
insanca muamele yapmayıp
insan sayılanlar
dinleyin
her gün binlerce aç çocuk
terk ediyor bu yaşamı
zihinlerinizdeki
çıkarcı düşünceleri
çıkarıp söküp atın
bu çocuklar hepimizin
onlar bizim geleceğimizken
geçmişimiz yapmayalım...
08/09/2007
Cevap Yaz