Martı kanadıyla su serpe serpe,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım..
Gözümden düşerken Boğaz’a gölge,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Ezanla okşadım şehrin başını,
Rüzgara yükledim seher düşünü,
Çiğlerle yıkayıp mezar taşını,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Üsküdar rahlede okur cüzünü,
Topkapı kıbleye dönmüş yüzünü,
Kadıköy mahmurdu, ovdu gözünü,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Çamlıca üfürür, tene batıyor,
Şafak ağız açmış gece yutuyor,
Eyüp’te bir tesbih ritim tutuyor,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Kule’de cilveli bir deniz kızı,
İçimde hasretten bir ağır sızı,
Göz kırpıp dururken zühal yıldızı
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Şiirler savurdum boğaza karşı,
Mısralar karadan arıttı arşı,
Sesimde ses buldu Kapalıçarşı,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Galata şebnemle sohbete durdu,
Ayasofya bana vakiti sordu,
Surlar serin serin ruhumu sardı,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Dalgalar öpücük salarken cana
Bilmem kaç milyon yıl sıkıştı ana
Harem’de dubalar şahittir buna
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.

Uyuma, sevdamı gömdüğüm şehir,
Sen bana sığınak, ben sana esir,
Salacak sunarken tatlı bir huzur,
Bugün İstanbul’u ben uyandırdım.


Osman Velioğlu