git...
ama son bir öpücük istiyorum!
ilk öptüğün yerden son bir öpücük...
alnımdan öpmüştün hatırlıyor musun?
benimsin demiştin!
daha dün gibi aklımda...
ve saçlarımı okşardın,
bir çocukmuşum gibi.
ellerimi tutardın gözlerime bakarken,
hiç olmadık yerde,hiç olmadık anda
’seni seviyorum’ derdin...
çok sık demediğin için şaşırırdım,
ne diyeceğimi karıştırıp,
kesik kesik ’ben de’ derdim;
’ben de seni seviyorum’...
kızmam gereken o kadar şey yapardın,
ama bir türlü kızamazdım.
küçük bir gülüşün unuttururdu,
unuturdum neye kızacağımı...
’sensiz boğazımdan bir lokma geçmiyor’ derdin.
ben de yiyemez,aç dururdum bütün gün,
sesini duyduğum an,
işte o an doyardı karnım...
çikolata yedirirdin yanıma geldiğinde,
’bana daha çok aşık ol hadi ye’ derdin...
bilmiyordun ki;
ben sana zaten oldum olası aşıktım..
haydi!..
şimdi git...
ama son bir öpücük istiyorum,
ilk öptüğün yerden son bir öpücük...
alnımdan öpmüştün hatırlıyor musun?
ben mi?
hiç unutmadım ki...
haydi git,vakit kaybetme!..