Uyan aşkım, bak sabah olmakta,
Son gecemiz biterken, ufukta güneş doğmakta.
Tan yerinde değişen renkler, ayrılık hüznü vermekte.
Saatler boyu, sevgiyle birleşen ellerimiz,
Ayrılacak birbirinden, belki de bir ömür boyu.
Bu sabah, son sabahımız demiştin, gözlerime bakarak.
Şimdi o kahreden, saatler içindeyiz aşkım.
Ayrılık sancıları dolarken bedenime,
Yüreğimde aşk acısı, katlanarak yaşayacak.

Kalk aşkım bak sabah olmakta;
Tatlı uykularından, güzel düşlerinden ayrılma zamanı.
Yaşadığımız bu gecenin bitmesini istemesen de,
Gitme vakti geldi aşkım, ayılamam desende.
Ben gözyaşları içinde, bekledim uzun süre.
Aradım boşuna çıkmaz sokakları, çırpındım ümitsizce.
Beraber geçen zamanımız biterken,
Uyan aşkım, bak güneş doğmakta.
Son bir kez sarılmadan, gözlerine bakmadan,
Senden nasıl ayrılacağım.

Masum bir bebek gibi uyuyan güzelliğine,
Hayallerle süslediğin, tatlı uykularına, kıyamadım,
Seni uyandıramadım.
Seyrettim o güzelliği, gözyaşları içinde.
Sabahın bu deminde, sana veda ederken,
Allah’tan dilemiştim, seninle son bir gece.
Bitmeseydi gece, geçmeseydi zaman,
Son gecenin sabahı, hiç ama hiç olmasaydı.





Mehmet Macit
20.04.2009