0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
876
Okunma
Başım öne eğilmiş
Yüzümü görmüyor gözlerim
Çekilin önümden
Kuru sıkı tabanca attığınız yeter
Gölgem bile düşman bana
Ne bu sinekler!
Nerden çıktı bunlar babalık.
Ne bu kalabalık.
Açın önümü
Yol görsün gün görmemiş ayaklarım
Çözün şu prangaları
Çekin gözümdeki sis perdelerini
Özgürlüğü bizde yaşarken, şöyle bir tadını alalık
Bırakın şu gönlümü
Dağ kenesi gibi yapıştığımız yeter
Bir tane olsun ki
Yar diyeyim-yar
__er diyeyim
Şöyle yüzüne doyasıya
Gözlerinde gözleri erisin
Yarın nur topu gibi bir güneş doğsun
Başım göklere değsin
Gönlüm şımarık bir çocuğun yaşama tutunan elleri, gözleri
Ta ki her şeye dokunma isteği
Çözül gönlüm çözül
Yaşam sevincine özgürlük denen kıvılcım yeter..