0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1344
Okunma
O kadar yalnızım ki!
Akacak yeri bilemeyen sel misaliyim.
Tam bir medcezirim gel gitlerle dolu olan,
Ayı her gördüğünde kabaran
Coşmaya hazır derya gibiyim.
Bazan çok tutarsız ne yapacağı belli olmayan
Belkide adım bundan medzezir.
Zararıda faydasıda kendine olan ,
Yaşamaktan korkan ,
Cesareti kırılan ,ama karşısında
Ayı görünce kabarmaktanda vaz geçmeyen.
Arkasında ay, korkusu kalmıyor aleme karşı ,
Engin denizleri korsan misali dolaşan avare medcezirim ben.
Sonrasında sukutlaşan uysal küçük bir gölcük olur ,
Mehtabı koynuna saklar ,gizli gizli sevdalıymış gibi ayı beklerim.
Medcezir değilmiyim ?.
Ay ve güneştir ekmeğim suyum aşım.
Onlarsız tek başıma anlamsız bir su parçasıyım .
BİNNUR DOĞAN
