Hiç varolmadığını söylediğin şeydi ,beni tümüyle kapsayan
gün gençti ,karaydı ,yıldızlarını toplamıştı tepemden
bir dayatma vardı üstelik,yaşam kanallarımı tıkayan
nasıl ölmedim hayret,hayata yattığım yastıklarda
su sızdırmayan hayata iğne deliğinden baktım
ve giyindiler üstümden , gözümde yoktu
bütün giysilerimi çıkardım ,yanımda yoktun

Eksildi insanlar ,çoğaldı ; ağladılar,güidüler ,sustular
uzaklara gittiler,geldiler düğün- dernek oynadılar,konuştular
biri bastonla çocukları kovdu,diğeri topladı yanıbaşına
kız oğlanı sevdi,oğlan kıza yanıktı,babası vermedi ,kaçırdı
dere kıyısında buluştular, çay üstünde seviştiler ,söğütler örttü
çay balıkları değdi ayaklarına,taşlar sevindi ,su parladı
çamaşır yıkadı kadınlar,çocuklar büyüdü suda,su küçüldü

Çay kıyısından kalktı çamaşır kazanları,tokaç sesleri bitti
bitmeyen o şey kaldı bende, varolmadığını söylediğin şeydi
beni avuçlarımdan yakalamıştıen ince yapraktan,gülden
yanıklarıma yoğurt sürdüm,kül bastım kanayan yaralarıma
hep yanında biri vardı,ben sana uzaktan baktım
gülümsediler ellerimden,göğsümde uyudu bebeler
yanımda yoktun ,bütün giysilerimi çıkardım

Hiç varolmadığını söylediğin şeydi beni tümüyle kapsayan
aşktı; insan yüzü kara ,ak ayırdetmeden bütün insanlara dönük
mevlana çemberi ,yunus düzlüğünde sevgili
asker, sivil giysileri içinde gerçek insan,gülümseyen
ateş! kırılgan yüreğim yaktı bu ateşi,sonra küstü
elinde mi bana doğru koştuğun o direngen bayrağın
çiğnediler mi senin de düşlerini,ezdiler ço luk_çocuk

Kimdi bizi biçimlendiren ,yok eden,yeniden yapan
birden çoğaldılar, birden azaldılar,kimse yerinde yoktu
ya da herkes yerli yerindeydi,ayaklarını kaydıran biri vardı
savaşı ateşleyen ,sen şusun ,sen busun -kimlik veren halklara
insan diyen oldu mu ölüler kaldırılırken,unuturken ölümü
yaşamak yerinde ama yerinden olan insan
bütün giysilerimi çıkardım..

14 1 2007