9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1336
Okunma
yalnızlık sıkıntısıyla
yüzdüğünü bilirim adaların
uzatır dağlar taşlar ellerini,
gün olur mavi sularda
salınır çifte yunuslar
hem yüzer, hem üzerler beni...
hasret maviye üç kala
kapıldı kanadına rüzgârın
şiirlenmiş dört kâğıdım
havalandı martılarla
bakakaldım ardından;
uçtular, uçtular
düştüler denize bir bir
güneşte yandı, suda eridi şiir...
uçup giden martılar
şimdi balıkların yemidir...
hey gidi anılar
yer sizin, gök benim,
yüreğimde kuş sevinci,
martılarla uçup
yalıçapkınlarıyla
kayalardan geçtiğim
günler şimdi nerededir,
hani o efil efil gençliğim...
demir alıp limandan
ne zaman geçsem
zümrüt koylardan,
anıların güvertesindeyim
elimde kâğıt kalem
rüzgârın kanadında mavi
suya düşen düşler,
dem yine o dem...
Şaban AKTAŞ
Haziran - 1997 / Batık Kent Kekova
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
