evvela sustum dilimin nazarından korktum... sustum dilimden kıskandım
baktım sana uzun uzun kem gözlerden korktum.... yumdum gözümü gözümden kıskandım
koklayamadım uzaktın... kokunu getiren rüzgardan kıskandım
sesini işittim mutluydun... mutluluğunun kulağımı tırmalayan ritminden kıskandım
bıktım, usandım, yoruldum...

düşündüm... düşünürken; aldığın nefesi kıskandım...
içinden geçen nefese düşmandım....
sonra yine sustum... konuşunca gidiyordun
sana yol olanları kıskandım...
isterdimki bastığın taş, toprak olsaydım...

düşündüm... sende ağladın akan yaşını kıskandım
göz bebeğine en yakın, sana en dargın...
senden kaçıp giden o bir damla yaşı kıskandım

içtiğin sigarayı kıskandım...
ciğerine oturmuş müptelası olduğun serseriyi kıskandım
kaçıp giderken senden, bıraktığı yaraları kıskandım