dün fasıldan dönüyordum
biliyordum bir daha yoktu
son fasıldı adını koyduğum


yıllardır yorgun gözlerin
içtiği hayatta son yudum
ne karlar eritilmiş yüreğinde mahsum
bedeni cansız ve solgun


ah şimdi yalın ayaklarımın altındaki kızgın kum


vakti geçmişti artık biliyordum
ya da aldırmıyor
kapat gözlerini
kimse görmesin seni


bir şarkı mırıldanıyordum
içimden
artık yeşil yeşil bakmıyordun


hiç bir dönüşü molası olmayan hayatın
hesabına göre hep yanılıyordum


çoğunluğa göre ikikere iki dörtten başkası değildi
kimsenin hesaplamadığı hesapvardı
ikikere iki benimle beraber beş eder
onunla beraber hep altı ediyordu
biliyordum


bütün ezberler silinmiş
hafızalar allak bulak
çok renkli hayat
bunalıyordum
diyordum


tez getirin kellesini bana hayatın
insandım hastalanıyordum
ve sonra cellat arıror
cellat oluyordum


melun

gönül sokağının köşe başını tutmuş
hastalığı salgın
tedavi arıyor
sakinleştirici arıyor
sakin olamıyordum


hiç söylenmemiş bir söz olmalıydı
arıyordum


bütün şözleri şiirleri
yazılanları karıştırıyor
ama bulamıyordum
şifa arıyordum


sağlıklı hastalar görüyordum
kabullenmiyor kabullendiremiyordum


ve sonra sadece ALLAHIM sen yardımet diyor
susuyordum
susmak çözüm deyil biliyordum

ya hu ben nediyordum .? sonra