2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
909
Okunma
kaç asır geçti tufanı Nuh’un üstünden
seller hiç eksilmedi yüreğimden
uslanmaz asi sevdam
asırlık yorgunluğun ortasında
çaresiz çırpınmakta
yalnızım yine bu akşam
boyun büküp ah çekmek kar değil bana
kalemim, kağıdım, çayım
gıcırdayan sandalyem ve masam
divanı harbindeyiz yalnızlığın
kalemim kılıç, kağıdım kalkan oluyor bana
Ve deviriyorum geceyi tüm yalnızlığımla
bir kalem bir kağıt bir de çay...
düşümde, düşünüyorken seni düştüm
ne dirseğim kanadı, ne de dizim
sancıyan tek bir yerim vardı o da yüreğim...
yalnızlığın divanı harbindeyim
bir kalem, bir kağıt bir de çayım
dün geceyi yalnız devirdim...
00.01
Osman Açan
5.0
100% (2)
Cevap Yaz