Karanlıkta dehşete düştü yüzüm, hüznü algılayamadım
Kıyametlerim oluverdi tanımadığım gölgeler…
Kasıklarımdaki ağrıların nedeni meçhul
Düş kırıklıklarıma bağlayacaklar diye ne kadar da korktum
Tepem attı, siktir ettim yalnızlığımın isyanını da
Dibe vurma vaktim gelmemiş, tekrar sığlığıma döndüm
Katsayılarımı kontrolden geçirdim
Ansızın ölü bir fesleğenim daha oldu
Duygusuzluğum nüksetmiş olsa gerek
İmla hataları sarıverdi zihnimin duvarlarını
Daha kaç nokta üstünde düşünmem gerekecek
İhtiraslarımla dolu bir cümleye tutsak oldum
Şimdi de çizgilerim yasaklandı, beşibiryerde olamaz dediler
Örgütlenmemiş beş yüz çizgim olsa ne yazar
Hükmünü yitirdi tüm kararlarım, saklanmak yersiz
Üzgünüm;
Tanrılara bir kez daha mahcup oldum…