O çınar ağaçlarıyla süslü kumsalların genci değilim ben
Kuşlar cıvıl-cıvıl ötüşmez sabahlarımda
Avuçlarım vardır boş,aşk dolu sıcaklıklardan uzak
Gündüzleri insanların en kopuk gülüşleri tokatlar
Benim gecelerim vardır yıldızlarla süslü
Kimsesizliğim vardır hüzzam telli bir keman gibi
Usul-usul ağlayan!...

O pencerede yanmasını beklediğim ışık yok artık
Perdeler çekilmiş-bir karanlık çökmüş içeriye
Göğün yıldız panayırlarına takılır kalırım
Acı bir hıçkırık kopar içimin derinliklerinden
En sütliman denizler bile çalkalanır
Ayrılık rüzgârı eser ırak iklimlerden
Gözlerimden kan boşalır!...

O çiçeği burnunda kokan delikanlı yok artık
Yoksul çocuklar gibi boynumu dayamışım sokak duvarlarına
Ağlamak istesem de kalmamış gözlerimde yaş
Upuzun senfoniler gibi tükenmez acılarım biliyorum
Son baktığım ufka da kara bulutlar yürüdü
Genç dalında solan sarı kırmızı güller gibi
Tek tek savrulup gitti umutlarım
Oysa aydınlık o kadar güzel ki...

Esat KURT
06.07.1977-Kelebek Gazetesi