Şiir,neredeyse dilin doğuşuyla beraber ortaya çıkan bir yazın türüdür..Şiiri tanımlamak için binlerce ifade kullanılmışsa da doğru ve değişmeyecek bir tanıma ulaşmak olanaksız gibi görünmektedir..

Ancak,kendine ait bir dil ya da söylem kullanması,müzik ve sesle yakın ilişki içinde bulunması ve estetik bir etkileme gücünün olması herkes tarafından kabul edilebilecek özelliklerdir...Şiirin ortaya çıkışı,insanın sesini bulması ve özellikle konuşarak iletişim kurmasını sağlayan bir dil geliştirmesi ile yaşıttır..İnsan günlük konuşma dilinin yanı sıra özellikle değiştirebileceği ya da yansıtabileceğini düşündüğü doğayı etkilemek için bir büyü dili oluşturmuştu..Bu dilin ritmik özellikleri şiir dilinin öncülü olarak algılanabilir..Platon da şiiri tanımlarken "büyülü söz" ifadesini kullanmıştır..

Çağlar boyunca türküler şiirsel metinler olarak sözlü yazın örnekleri olarak yaşamışlardır..Her kültürün günlük dil kadar sık kullandığı türkülerin sosyolojik boyutu yazınsal boyutundan daha önde görülmüştür..İşlerini yaparken türkü söyleyen insanlar bireysel ya da grupsal gereksinimlerinden dolayı farklı türlerde şiir geliştirmişlerdir..Bu gereksinim sonucu ortaya çıkan türler Yunan kültürü etkisi altında gelişmiştir..Bu bağlamda ilk gelişen türler lirik,epik ve dramatik şiirdir...Bunların dışında pastoral,didaktik ve satirik diye adlandırılan türler de şiirde iç farklılaşmanın diğer örnekleridir..

Topluma ortak bir duyarlık ve bazen vicdan oluşturmak,insan-doğa ilişkisini düzene koymak,sıradan insanın gözlemleyebildiği halde ifade edemediği olayları ve olguları güzel ve farklı bir dil kullanarak gündeme getirmek ve böylece toplumun sözü olmak gibi işlevleri vardır şiirin..Şiirin işlevi yazıldığı ya da söylendiği döneme bağlı olarak farklılık göstermiştir..Topluma kazandırılmak istenen değerlerin sözcülüğünü yapmış,yenilikleri tanıtmaya çalışmış,demokrasi ve özgürlük kavramlarının kalıcı olmasında önemli pay sahibi olmuştur..."
Bu şiirde gösteriyor ki şairi şair yapan aşk değil, ayrılıktır, hasrettir. Şair aşkın tadını ayrıldıktan sonra, sevgili gittikten sonra anlmıştır. Her ne kadar yakınma varsa da yakınan şairdir. Oysa aşk en yakıcı ama en tatlı saltanatını sürer ayrılık evresinde. Aşk o zaman aşktır. Şair o zaman şairdir.

Hani deriz ya, Allah bir kapıyı kaparsa, bir kapıyı da açar. Bu ayrılık aşığı şair yapmıştır. Kalbi silkeleyip dile, dili silkeleyip kaleme döktürmüştür. Aşkın zaferi firaktır!

Aşk, kalbi ayrılık ateşi ile yaktığında aşık yangının yönünü dile ve kaleme çevirirse şair olur rahatlar bir nebze. Ama beyne sıçrarsa mecnun olur kişi. Artık şiir yazamaz, çünkü kendisi şiir konusu olmuştur.

Güzelliklerle....

Başarılı ve özgün, kendini bulmuş bir şiir diliniz var.
Kutlarım.Şiire saygıyla.

Şaban Aktaş tarafından 7/23/2011 6:42:41 PM zamanında düzenlenmiştir.

sonra, hayli zaman ezdi üzerimi
yazarken ayrılıyordum senden
bitirinceye dek küs
sen başkaydın artık
ve muhtemel başkalarının bahçesine süs...

YÜREĞİNE SAĞLIK

toprağım donuk
gözlerim köşedeki ışığa gebe
bir omuz atılsa düşecek
bir nefes sıkılsa düşlerine
yeniden yeşerecek


ömrümün baharını suladım az önce
seni beş geçene kadar büyüyecek elbette



selam bve tebriklerimle efendim...

şiir başarılı.

Şair'i tanıdığımdan beri, şiirleri hakkında diyebilirim ki beğenmediğim bir şiiri olsun.
O bence gerçek bir ozan.Yüreğini kalem yaptığı,salt yazmak amacı gütmeyen,yaşayarak yazan bir ozan.
Yolun ve yüreğin hep açık olsun dostum.
Her şeye rağmen dirençle ve umutla sevgiyi eksik etmeden..
Sevgilerimle bu güzel şiirini gönülden kutluyorum.