Bir kısır günaydın içinde
Aydın olmayan güne
İçten bir temennidir “GÜNAYDIN”

...
Kusurumuzu vurur yüzümüze fısıldayan rüzgar
Uyanmayı unuttuğumuz karanlık bir günün sabahından
Karabasanlar toplarız


Konuşmayı öğrendiğimiz bir Kızkulesi olur özlemlerimiz
Koyun koyuna uyur
Yalnız uyanırız
Ve gün aydın olsun diye suskunluklara gömülürüz


Beş para etmez bir suskunluk
Ve günaydınla başlayan
Karanlık bir gün
…yeni bir gecenin karabasanına hazırlar kendini…




...
Haydi şimdi…
Sonsuz karanlığın içinde koşuşturan bir kabusa ulaşmak için
...önce
...sabahı tüketmeli

...
Ve…
Bir kısır günaydın içinde
Aydın olmayan bir güne
İçten bir temenni gibi “GÜNAYDIN” demeli…

ÖZLEM UZUNLAR

zaman: bir dostun "günaydın" mesajı sonrası yinede aydınlanmayan güne inat zamanlar...

yer: bir hastane odası...
(tuhaf şey... bu hastane odaları neden aydınlanmaz kiii...)