İşte irin toplamış yüreğimin kalemini kırdım özlem yanıkları(m)nla
Dudaklarımı kanatıyorum akan her damlada sesini ilikliyorum
Yanı başımda senli cümlelerim refakat oluyor .
Tarihin tozlu sayfalarında demlenmiş kalemim.
Sessiz çığlıklarımı yutkunup, duruyorum öylece
Binbir gece masalından topluyorum seni iki gözüm
Kız kulesi üzerine hicranda ütülenmiş kara elbisesi giyiyor,
Şehr-i İstanbul’a sunulmuş bir vuslat gecesinde.......




Şimdi maviliğine boyanmış yüreğimi dinliyorum. ........................



Bir düş’ün arifesinde hazır nazır’da kum saati
Gün batımının altında yürüyoruz el ele.
Tenha Florya sahilinde......



Benliğimi serdim Azrail’in ayak ucuna
Buradayım,yanı başında cancağızım.



Yüreğimiz kaç şiddetinde Tsunami yaşadı,
Acıların çekirdeği oldu şehr-i İstanbul.
Kaç savurma bizi ’bir’ yaptı can kuşum
Bizi buluşturan varlık sayfasında defalarca bezedik orkideyle
Bekleyeceğim seni cancağızım
Bin yıl da geçse de Haliç yalnızlığım
Bir göz yaşı sevince gebe kaldı çoğu zaman
Çoğaldı,çağladı her yönden


Ki can libasını yüreğini serdiğimde erişeceksem sana
Ölüm,
Senin yürek deryan da sandalda kürek çekmek gibi sevgili .
Maviliğini sığdıran Marmara ,
Gözlerimde musalla taşıdır can sızım .


gordion
18/07/2011