Fırtınalar talan ederken
Yıkık şehirlerimi
Bir merhabaydı
Yakan sessiz yüreğimi

Nemli gözlerim, düşerken ellerine
Yorgun ayak izlerim
Suskun
Ve
Durgundu gözlerinde

Yitik şehirlerimin uzaklığında
Kaybolan sevdamın
Konakladığı taş kovuklarında
Islanırken bedenim
Sana olan susuzluğum
Çobanın
Ağıtlarında yankılanıyordu

Sert poyraz eserken kıraç ovalarda
Yokluğuna dökülüyordu buğday başakları
Ve
Sesin kulaklarımda çınlıyordu

Kayıp hayalin düşerken gözlerime
Yüreğim susuyordu uzanamadığım
Kınalı ellerine

Firari yaşanmışlıklarım üryan gecelerime hapsoluyor
Yarına ekeceğim umutlar
Kızıl akşamlarda sonlanıyordu

Her güneş batımı
Hüznüm yüreğimde demleniyor
Ve sensizliğe akıp giden umutlarım
Yarınımda konaklıyordu

Türküler söylenirken yalnız gecelerimde
Koklayamadığım saçlarına
Yıldızlar bensiz asılıyor

Asılıyordu gözlerin
Sensiz ve yalnız gecelerime asılıyordu