Karmakarışığım bu sularda
Atamıyorum kendimi boşluğa
Ne yüzebiliyorum ne de boğulmamak için çırpınıyor ruhum


Tamamıyla bıraktım ellerimi saatlere
Vazgeçemediğim insandan, hayatımı bıraktığım insandan kaçıyorum
Yani artık kendimi de çözemediğim noktada, dehlizlerinde kayboluyorum ömrümün

Ve labirent anlaşılmazlığına dönmüş hislerim

Rağmenler bunu da yaptıya dönüşüyor, o kadar âşıkken ona, nasıl diyor kalbim şimdi
Hak etmediği geliyor aklıma ve bir gün onun benim yaptıklarımı düşüneceği, hatta şuan belki de


Düşünmüyorum sanırım
Karmakarışığım bu derinlikte
Derin bir şey yüreğimde olan
Ama artık anlamsız mı?


Bilemiyorum akımları
Bin türlü zaman geçiyor zihnimden ya
Olmak istemiyorum hiçbir anımda


Atamıyorum kendimi, kendi kıyıma vuran bir abdala karışmış çözümlerim
Neyi istediğimi unutuyorum
Olmayan bir intikamsa da ne için

Bir boşlukta ben ellerimdeki saatlere koşuyorum