Ey benim hayallerim !
Yıllarca; sizinle yaşadım.

Ne çok; vardınız, ben de.
Ne çok; biriktirdim, sizi içimde.

Kiminiz gerçeğe dönüşüp bittiniz.
Ama; hayaliniz kadar,
Güzel değildi;
Gerçeğe dönüştükleriniz...

Kiminiz, unutuldunuz.
Sulanmayıp, kurutuldunuz.

Kiminiz, gelişmedi,
Hep bücür kaldınız.

Kırıdınız...

Topladım; parçalarınızı,
Yeni, hayallerimin
Başlangıçları oldunuz...

"Yaralı" da olsa, yaşadınız...

Kiminiz, gönlümün köşesinde,
Bir müzede saklandınız..

Parçaları, eksilmiş halinizle...
Koleksiyonuma katıldınız.

Emekli oldunuz...

Kiminiz, küflendiniz beklemekten.
Yoruldunuz, bozuldunuz!

Kiminiz, kayıp oldunuz!
Bazende, ayıp oldunuz.

Ey benim, hayallerim...
Şimdi; hepinizi bırakıyorum.

Hayalsiz bir hayatı seçtim...
Kurunun yanında, yaşta yanarmış
Canlı cansız hepinizi;

Vazgeçilenler mezarlığıma gömdüm.
Başınıza "mezar taşı"olarak,

Zamanı kaçırıp, geç kalanlarınızı diktim...


V.Kayra