2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
845
Okunma
Bazen bir ömür, bir uçurum taşırım içimde
onun orada olduğunu bilmeden hissetmeden
beni ben yapan her şeyin
adına hayat dediğim serüvenimin kökünde
büyük bir boşluk vardır bazen…
Onu görüp hissetmem onun orada olduğunu anlamam
hiç olmazsa bir kez güçlü bir duyguyla
keskin bir heyecanla, yakıcı bir istekle dolması
ve sonra
boşluğu dolduran duygunun benliğimi bırakıp
içimden çekilmesiyle olur…
Hareketsizliğin içinde
dağınık bir yumak gibi kendimle yüz yüze otururum
birbirinden kopuk, birbirinden ayrı renklerde
düşünce kırpıntıları
mahmur bir utangaçlıkla bir görünüp bir kaybolur içimde…
Geride kalan
artık doldurmak için çırpındığım
bir uçurumdur…
A.İlayda Beydemir
5.0
100% (7)
Cevap Yaz