güzel şiiri bizimle paylaştığınız için sizlere teşekkür ediyorum keyifle okudum yüreğinize sağlık selam ve saygılarımla hayırlı günler diliyorum

Vuslat diyorum…
Beklenen vuslat cevh-i leylde bizi bulsa,
Terin terime,
Tenin tenime karışsa,
Sönse yürek harlarım.

Sen yoksun;
Ben Ağustos’ta üşürüm,
Asi kükrer,
Ben Asi’de boğulurum.



Tebrik ediyorum. Çok güzel bir şiir ve orumdu.
Saygı ve selamlarımla.

hem şiir hem yorum okadar güzel ki gönülden alkışlıyorum seni sevgili Safiye ciğim sevgimle

Hani diyorum,
Nisan yağmurlarına karışsan,
Yırtsan gelsen geceyi…
Denizle raksa duran yakamozlar utansa,
Gözlerinin güzelliğini
Zühre İle Şimal kıskansa,
Ay tutulsa,
Doğmasa güneş,
Gece üstümüze yorgan olsa…

Vuslat diyorum…
Beklenen vuslat cevh-i leylde bizi bulsa,
Terin terime,
Tenin tenime karışsa,
Sönse yürek harlarım.

Sen yoksun;
Ben Ağustos’ta üşürüm,
Asi kükrer,
Ben Asi’de boğulurum.



ne kadar güzel bir siir nefes ayri bir tad vermis
derin bir haz ile dinledim sadece kutlarim her iki yüregi
sevgi ve de saygimla...

Harika sevgili Kardeşim yorumda çok güzeldi

yürekten kutlar kardeşimin yüreğinden öperim

Sen mutluluğun resmini çizebilir misin Abidin? diye sormuştu usta. Dost sadece onunla kalmamış bir çok şeyi birlikte resmetmiş. Turgay beyin hoş yorumlarını biliyorum . Bu da sürpriz olmadı. Bu ahdı vefa dizelerini beğeniyle paylaştım Yüreklere emekelere sağlık

kutlarım şiir ve yorum mükemmeldi,
her iki yürege saglık saygılar.

Sayfayı görüp de mutlu olmamak ne mümkün kendi adıma? Bu duygu seliyle birşeyler karalamak geldi içimden, şiirle alakalı olmasa da...

Ben Safiye Samyeli'ni çok hasta olduğum bir dönemde tanımıştım. Sanırım 2009 sonları ya da 2010 başları idi. Mutsuz, huzursuz, sağlıksızdım. Çok da fevri, kırıcı, asabi idim o dönemde. Leylifer serisine yeni başlatmıştın ve benden ses olmamı istemiştin. Huzurum el vermemesine karşın, şiir serisi o denli güzeldi ki; düşünmeden "Tamam" demiştim. Allah sözümde durmayı nasip etti ve serinin sonuna kadar o şiiri seslendirdim.

Bana o dönemde, o sıkıntılı halimi sana hiç söylemediğim halde, asla "Geç kaldı, neden bitmedi?" gibi sitemlerde bulunmadın. 21 adet şiir alışverişi olmasına rağmen hiç sohbet bile etmemiştik. Sen bana şiirini yolluyordun; ben de seslendiriyor ve sana yolluyordum.

Derken Asuman'la kurduğumuz radyoya davet ettim seni. O sırada başka bir radyoda yayın almana rağmen, hiç düşünmeden kabul ettin ve geldin. Bir daha da başka radyoya gitmedin.

İşte abi - kızkardeş duygusu böyle oluştu seninle. Asumanla da öz kızkaedeş gibi oldunuz. Zaten aile havası içindeki radyomuzda, çok güzel muhabbetler böyle başladı.

Bu bir armağan şiiri. Bana ve kızkardeş olarak gördüğün Asuman'a (Gülnağme) ithaf ettiğin bir yürek şiiri... Şuna inan ki; armağanların parlayan renkleri beni bu yaşıma kadar hiç cezbetmedi. Pahası, bedeli, ederi umurumda olmadı. Manevi değerler beni hep uçurmuştur ruhen kendi dünyamda. İşte bu şiir de böyle bir manevi değer. Çok eminim ki Asuman için de öyle. Nitekim yorumunda da belirtmiş zaten Asuman... BU ŞİİR ÖMÜR BOYU, BENİM İÇİN DE, ASUMAN İÇİN DE EN DEĞERLİ ARMAĞAN, GÜZEL BİR HATIRA OLARAK KALACAKTIR. Buna emin olabilirsin.

Bu duygularda olan benden şiiri eleştirmem beklenemez sanırım. "Şu mısrada şu var, bu mısrada bu var" demem istenemez. O kadar duygu yüklüğüm ki...

Şiirin girişi de, finali de muhteşem derim sadece...

Ve bir de; "İyi ki varsın, iyi ki sana bacım demişim, iyi ki Leyliferler olmuş da seni tanımışım, iyi ki Asuman radyoyu açmış da seni radyoya davet etmişim" derim.

Selamlar olsun sana şiirlerin sultanı...

emeğine yüreğine sağlık...