Ne istedin be felek iki körpe kuzumdan ?
Kanadımı kırdın da muradına erdin mi ?
Sildin nazlı yarimi alnımda ki yazımdan
Sarayımı yıktın da muradına erdin mi ?

Kutu gibi yuvamda mutlu, mesut yaşardım
Paydos zili çalınca eve doğru koşardım
Canlara sarılınca sevincimden coşardım
Can evimi yaktın da muradına erdin mi ?

Onlar benim gülümdü, ben onlara bir daldım
Onlar coşkun denizdi, ben küreksiz bir saldım
Yıktın evim barkımı yükün altında kaldım
Tepe taklak kaktın da muradına erdin mi ?

Yolumu bekleyen yok, yanmıyor ışıklarım
Sıcak bir tas çorbam yok, küf tuttu kaşıklarım
Beşiklerim boş kaldı ağlamaz uşaklarım
Garip boynum büktün de muradına erdin mi ?

Harman vakti gelmeden derdin başaklarımı
Hem yâri aldın benden, hem de uşaklarımı
Ta arz’dan arşa sürdün doğmaz şafaklarımı
Dişlerimi söktün de muradına erdin mi ?

Can bedenden çıkmadan dinmez tende ki acım
Bu derde derman olmaz anam, gardaşım, bacım
Başıma yakışmadı taktığın dulluk tacım
Saçlarımı döktün de muradına erdin mi ?

Çok geceler yalvardım feryadımı duy diye
Al benim de canımı, bedenimden soy diye
Kokuşmuş cesedimi karayere koy diye
Kor ateşe soktun da muradına erdin mi ?



Elim bir kaza sonucu eşini ve iki evladını aynı anda kaybeden bir babanın duygularına tercüman olmaya çalıştım bu dizelerle...