1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
809
Okunma
İKİ RUBAİ
İnsan bu, ne efsunlu dileklerden gelir,
Kaç soylu rüyânın sabahından yönelir,
Kandan süzülürken nice yangından geçer,
Her gün yeni bir aşka koşarken dinlenir…
Çöller bana iz verse Leylâ’nın adı yok,
Yâr gülse, kader dönse, sevdânın tadı yok,
Ses vermede bülbül açılan her gülüme,
Gönlümde bu aşkın açılmış kanadı yok!..
( Aşkistan ’dan)
MUHSİN İLYAS SUBAŞI
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz