1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1062
Okunma
Yine bir yokluğa mahkum edildim.
Elerim çaresiz, "isdediği halde dokunamıyor",
Gözlerim ışıksısz ,"baktığı halde göremiyor".
Yüreğim sensiz,"özlediği halde bulamıyor".,
Nefes alıyorum ama sensiz anlamı yok bunu öğrendim.
...............
Yokluğunun benim için ölüm olduğunu anlıyamamışsın.
Bak isterim, o zaman mezar taşım da yazanlara.
"Hayat mahvedemedi ama senin yokluğun harcadı beni" okursun orada,
"Dayanamadı kayboluşuna öldü" diye söylerler sana
Gidişinle beni ölüme mahkum ettiğin için ,arkamdan ağlarmızın ? BİNNUR DOĞAN
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz