1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1169
Okunma
Zamansız hayatların
Piç kuruları sarmıştı
Dört bir yanını
Nefes almaz olmuştu
Yüreğinde son dem kalan
Aşk alıntısı
Sessizce pusmuştu
Karmaşanın içindeki yalnızlığını
Aslında o çığlık atıp bağırmak istiyordu
Boğazında kalan son nefes damlasını
Durmasını bilmeyen
Kahpe yürekler
Fırsat vermedi
Leş kargaları gibi
Sardı etrafını
Adını aşk koyabileceği
Kalmamıştı avuçlarında
İnsan…
Sevginin
Kadrini kıymetini bilecek
Elle tutulacak
Adını aşk konulacak
Bir tek yürek
Yoktu yanında.
12/07/2011
Milas/MUĞLA
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz