...........................’Gül destesi gibi yürek kötü bir yol’u seçemez
...........................Özde nefsi boğabilen cennetten öte geçemez!

Sarmaşık gibi sarmışsın ruhumu ve bedeni mi?
İçte sıcacık akışta kaplarsın tümden yüreği
Dal dal olmuş bu sevgimiz beni mi dağlar seni mi?
Baskısı altında kaldım inceldi belin küreği
Sessiz doğan bağımızda özlemim yoksa ismin mi?
Söyleminden çok sızlandım akışı yıktı belleği

De bakalım baht kara mı sürdü yüzüme haramı
Kardelen gibi yücesin ince ruhlu ve temizsin?
Ömre can ve başla girdin paklar durursun yaramı
Her dem haykırdın adımı sarsılamaz ilkemizsin
Tüm onca doğru şey varken geri duruşun aramı?
Ettin her yanı kül duman bil ki ruhta evimizsin

Kokun sardı her bir yandan içimde çiçekler açtı
Bakışın saf istemleri ruhu yakıp da dolandı
Tüm güzelliğin bir İrem kadere taktığın taçtı
Pak gönlümüze gün doğdu kötü yaşamlar yol’landı
İmanınla güneş gibi yaratanıma yol saçtın
Hakk’ın iradesi de can gözetilip de kollandı

Hayattan da ne isterim gönlüm refaha varınca
Her an gönlümde ki bahar istemle ruhumu sarar
Huzur içinde geçer gün vefa şefkati sarınca
Tutturmuşum yaşamda ben güzelin içinde karar
Hiç de kötü şey görmedim oluş yordam’ı arınca
Damlan dünya seli gibi senden kopmak bana zarar...





(11.07.2011)AZAP…