günü, kutupların kıyamet sahrasında;
adımıma sığan gölgenin, serabıyla tükettim,
tenimde kıvranan akrebin ecel şerbetini sırıdım yedi cihana
yedi boğum,yedi kör düğüm gittiğin gümüş yürek,
yedi; ilk göz yaşım ardından esen,
ve şafak dilekçeme damllattığım, senin kadar ağıdım..



keş façalı saatin, musait yanına kıvrılıp,
kanadımı budadım göğün taze filizlerinden
el salladım uzak kentin yaklaşan patırtısına
ağaran vaktin siftahıyla dirildi elvedasız yolculuk
üstüm başım tıka basa aşka yorgun,
yüküm ateş kürü,
sevdamı dağlayan sa sensizlik..


istemem hayır!;

varmasın hasret takvimine sekiz,
kurumasın ayamda çiğ habbesi bakışın..

infazımın dar ağacını çattım saçına,
bu şiir son duası kalemin,
yalan oldu isimsiz satırlar,
her mevsim, günün yedisinde;
sana bin rahmetle dönmeliyim,
susayan nefesimde çağlayan aminlerin hatrına

AŞKA ECEL FIRSATI

karan