Bu şehir de
Gece ile evler uyuyor
Sokaklambalarıyla ben uyanığım
Söylediğim şarkıyı kimse duymuyor
Galiba biraz deli
Birazda aşığım

Yıldızları sayıyorum içimden
Bir, üç, beş
Yıllar oldu gideli sen
Hayata bir zar attım
Düşeş

Şair dediğin içmeli arkadaş
Şarap gibi kadınlara vurulmalı
Azgın nehirler gibi akarken
Gün gelip durulmalı

Beni sevecek kadın zaten
Ya sarhoş olmalı yada şair
Unutmalı bütün düşünceleri
Ne varsa ölüme dair

Sen kızıl saçlı yokmusun
Ömrümü yedin ömrümü
Hangi yerde açmısın tokmusun
Arayıpta bulamam kimse seni
Gördümü

Bu kez yazmıyorum adını
Okuyanda sanacak
Zikir çekiyorum
Bakalım sabaha ne olacak
Bu gecede ölmüyorum

Uyuyup kalırım bu çimenlikde
Ya çoçuklar uyandırır beni
Yada bir karıncanın nefesi
Bu uykusuz gözler seni görmedikce
Suzmaz kalemin sesi

10 temmuz 2011

Recep Özdemir