Kayseriden kalktı bir tren
Yola koyuldu erzincana
Bir genç kız gelip
Oturdu karşıma

Bilmiyorum ne kadar sürdü sessizliğimiz
Bir ara karşılaştı gözlerimiz
Sol yanımda akıyordu nehir
Sağ tarafımda sıralı dağlar
Erzurumluşmuş adı bahar

Türkçe öğretmeni olacakmış
Okuyormuş ünüversitede
Babasıda öğretmenmiş dedeside
Hep öğretmen çıkarmış sülalesinden
Şaşırdım doğrusu öpesim geldi ellerinden

.............................................
............................................

Bir ara baktım duyulmuyordu sesi
Anlamıştım uykuya dalmış gözleri

Bir çocuğun sevinci duyuldu arkadan
İşte göründü erzincan
Gelmiştim ben yolun sonuna
O devam edecekti erzuruma

Sol tarafımda yokdu nehir
Sağ yanımda yine dağlar
Hoşçakal
Erzurumlu bahar

1 eylül 2009 sakarya taşkısığı kışlası

Hayatımda ilkkez kayseriden erzincana gitmek için bindiğim trende tanıştığım belkide bir daha göremeyeceğim erzurumlu bahara


Bahar trenle kayseriden erzincana giderken seninle tanıştım o bir kaç saati askerliğim boyunca unutmadım şimdide unutmuyorum bana verdiğin o kalbden 3 yaprağı hala saklıyorum seninle bir daha karşılaşmayacağımı düşünüyordum sana benden bir hatıra bir anı kalsın diye erzurumlu bahar şiirini yazdım belki bir gün bir yerlerde okur yaaaaa ben bu o günü hatırlıyorum o bahar benim dersin dedim ama 2 yıl sonra beni buldun fakat gittin 3 ay oldu bir daha yazmadın sanırım gerçekten bir daha göremem ben amacıma ulaştım o şiiri gördün okudun ve sana yazıldığını anladın şimdi mutluyum ama keşke ömür boyu bir dost kalabilseydik umarım yine karşılarız allaha emanet ol forget me nott