7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1791
Okunma

gök
kendi aynasının kucaklarında
uykuya dalınca
ört üstümü ay karanlığıyla
bulutlar dolanırken
hoyratlığın kıskançlığına
ürperten rüzgar değil
yarım yamalak yargılar
o yüzden
usulca bırakıyor rüyalar gözlerini boşluğa
kuralsızca içe dönüyor her şey
hüzün kokuyoruz ikimiz de
biliyorsun ki
duygular
zati
muamma
sadece
kendi gökyüzü aynasına gülümsüyor aşk.
ben
sensizliğin karanlığın elleri olduğuna
kimseleri inandıramıyorum
kal biraz
.....
5.0
100% (8)