“Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Degmez bu yangin yeri, avuç açmaya degmez.” (William Shakespeare)

-

Saklandım yine kendime, halkın kuru şenliğinden
Şenlik sesi şu gönlüme, bahtsız bir kış gibi gelir.
Uzandım yekpare tene, menhi isteklerinden
Gayri bu tenin nefsi bana, başsız bir kuş gibi gelir.

Atayım der bir el, tadı adımın uz kıyısına
Bu nefes kanda câna, yakıcı bir tenha gelir.
Lakin bitmez cihanın şânı, damarlar çatısıyla
Bu tenden ev her an bana, başa yıkılır gibi gelir.

Ölüm uzak değil artık, beklerim her köşesinde
Garip suyun ötesinde, yerim hazır gibi gelir…
İçmeden doymuşum şânın, mest eden şerbetine.
Yok bana burda huzur, cennet bu cân künhüne;
Başka bir diyâr gibi gelir….

Başka bir diyâr…, gibi gelir…



21.05.11
_______
Ümran.






www.youtube.com/watch?v=J_xFkfK4OEg