gitme vakti geldi buralardan
kalkıp hazırlanmalı
demir almak vakti gelsede zamandan
şimdi vedalaşmalı
çoğalan İstanbul hatırası
acılarıyla arkamda kalmalı

döneceğim nasılsa kürkçüye geri
çek alnımdan avcı tüfeğini
boğdu aylarca nefesimi tüketti
geceler karabasan rüyalarım kabus oldu
rengim sararıp soldu

dertler damarlarımda dolandı
tüm aksilikler yoldaşım gibi
bütün sabrımı ölçtü biçti

acımasız olanların çoğu
insanoğlunun ihanetiydi
aç kurtlar etrafımda
her daim av bekledi

bırakmadı yakamı
canım dediklerimin tuzağı
yürüdüm korkmadan
alayından aldım meydanı

pes etmedim hainin
yoluma pusu kuruşuna
yıldırmadı zorlukları
sürselerde yokuşa

uzaklaşmalıyım buralardan
toplamalıyım gücümü kuvvetimi
savaşmak gerekir hayatla belki

mavi koylarım açtı kollarnı
bakıyor yollarıma
solan tenim güneşe doysun
kan dolsun yanaklarıma

bassın ayaklarım kuma
aksın yorgunluğum toprağa
bitap düşen ruhumun
soğuk denizler can suyu olsun

iyi gelecek bu şehirden kaçış bana
sıkıldı yüreğim daraldı kafesim
son limanda bekleyeceğim
eğer bir gemi yanaşırsa
rıhtımdan mendil sallayacağım
mutluluk denizinde yol alanlara

her zaman kötüler kaybeder
ben dersimi çoktan aldım
kazanacağım doğruluğumla
iblislerin meydan savaşında

tabiatın kalemi yazmalı şiirleri
bundan sonra kokmalı hanımelleri
begonvillerimin rengi dizelere düşmeli

güllerimle konuşarak mehtapta
huzura ereceğim ay ışığında


BİRGÜL AL 07-07-2011
fotoğraf:Birgül Al