3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1104
Okunma
Sokul gir içeri ey gün!
Defne kokularından bahar tak
Şehrimin saçlarına
Her aşk kendi yasağını kendi bozarmış
Öğrenmem geç oldu
Ki aşkın unutturduğu, öğrettiğinden çoktu…
Tut ve öp yanaklarından
Oyunu yarım kalmış bahçelerde çocukluğumun
Yumuşat;
Kaskatı kesilmiş, diri taklidi yapan olgunluğumu
Herkes bilmeli yerini
Gel uzan gözlerinin mavisini kıyılarıma
Ayıplamasınlar söyle
Yalnızlığınla oynaşan ruhumu
Döküldüğüm denizlerin delindi dibi
En körpe düşlerimle kapındayım hayat unutma
Her mavi, en iyi kendi bilir derinliğini…
Tanıdıksın; ey kendini bende unutmuş sen
Yasal mı sevişmek yokluğunla…
5.0
100% (3)