Ben "Şıp sevdiğim"dedi,değiştirdi ismini,
Zan altında bıraktı hem sevgimi hem beni.
Olan bülbüle e oldu,battı gülün dikeni,
Dikenini batırmak bir gül’e yakışmadı...

Ömrün bu son demin de,karıştırdı yönünü,
Baktıda göremedi gündüz vakti önünü.
Bülbül feryad ederken,gül güldürdü gönlünü,
Bülbül yar demiş güle,vafayı unutmadı.!

Gül bülbülü hor gördü,tek kanatlı bırakdı,
Sol kanadı yok artık dalda tüneyip kaldı.
Beddua etmez ama yari Allaha saldı,
Dua ve niyazını elinden bırakmadı.!

Yılların sevdasını gül zay edipde gitti,
İbrişimden bağlıydık pamuk diye diretti.
Onurlu bir yüreği kırıp döktü mahvetti,
Bir damla yaş döküpde ağlamaya kıymadı.!

Varsa elbet çıkacak,herkesin ettikleri,
Kimler kıvranacaksa,az gelir çektikleri.
Ne ummuştu ne buldu,neydi bekledikleri,
Ben eriyip dururken,onun canı yanmadı.!

Kul TİRYAKİ gidenin peşi sıra ah alma,,
Ah alan her kim ise yanına kalır sanma.
Eden elbette bulur sen Allahından bulma,,
Bu dünya kime yarki hiç kimseye kalmadı...