ÇOK GEÇ OLMADAN

Artık daha az uyumalıyım
Uyuyarak geçirecek boşa harcayacak zamanım yok
Yaşamadıklarımı yaşamalıyım
Görmediklerimi görmeli
Güzel çirkin demeden
Huylu huysuz aramadan
Gün batıp hava kararmadan
Yaban arılardan önce bir kır çiçeğini bulup koklamalıyım

Bir esmerin yada sarışının
Bir Asyalı yada Afrikalı veya bir Avrupalının
Yada bilmem hangi kıtadan fark etmez
Ellerinden tutup gözlerinin içine bakıp başını okşamalıyım
Yani demem o ki sevmeliyim bedeli ne olursa olsun

Belki birileri de beni sever kim bilir
Bir yerden başlamalıyım
Şu gönlüm daha fazla acı çekmeden
Fırtınalarını dindirmeli
Yelkenlerini indirmeli
Büyük küçük fark etmez O nu öylece
Suların özgürce dalgalandığı açık denizlerden uzak
Yeşilliklerin mavi ile dansa tutuştuğu bir limana çekmeliyim
Yani demem o ki
sevmeli,yaşamalı her şeyden tatmalıyım
Kuşların cıvıltısına daha çok kulak kabartmalı
Denizin fısıltını duymalıyım
Sahiller dolup taşarken
Herkes yürüyüp koşarken
Bende bir şeyler yapmalıyım
Hiç olmazsa balkona çıkıp etrafa bir göz atmalıyım
Eller ne der diye düşünmeden

Her sabah biraz daha erken kalkmalıyım
İlk günaydını ben demeliyim yeni doğan güneşe
İlk simidi ben almalıyım
Mahalle fırınımızdan
Martılarla ve balıklarla paylaşmalı
Sıcaktan bunalan güneşi kıskandırmalıyım

Kendimi mavi denizin koynuna,serin sularına atmalıyım
Derdimi anlatmalı,derdi varsa dinlemeliyim,
kollarımı ak köpüklerine dolayıp sıkı sıkı sarılarak onu teselli etmeliyim
Demem o ki
Yaşamayı sevdirmeli,yaşamayı sevdirmeliyim
Çok geç olmadan
Belki bunların hepsini yapamam
Ne kadarını yaparsam o kar değimli.
Hadi başlayalım.
Demem o ki
Henüz fırsat varken
Kalbimiz tekleyip Azrail baş ucumuzda beklemeden
Sevelim,sevilmeyi beklemeden.
Ekrem MADENLİ
2010