coplanıyor birer birer yüreğim ekmek bulamayan amelelerden
tazyikli su gibi sulanıyor içim esir düşmüş aydınlardan
biber gazı gibi koklanıyor sesim rahmet peşinde çifçilerden
yetim kalmış çocuk gibi cızlıyor derim sürgün edilmiş yazarlardan

fare kemiriyor hergün yeminimi geleceği olmayan çocuklardan
kene eritiyor hergün kanımı kabussuz ruyası geçmeyen evlatlardan
kuyu gibi kaybediyorum bendimi namlusuz insaniyeti delenlerden
yalnız dost gibi bulamıyorum dengimi namussuz ihaneti sürdürenlerden

kırık kanatlı bir güvercinim ben ağlıyorum hergün
içimde freni bozuk bir dünya var sesimi edemiyorum ben
ateşin üstünde nabzımı dinliyorum hergün
içimde yaşayamayan duygular var gülemiyorum ben


adrenalin bir vapur üstünde hissediyorum kendimi
bugün var mıyım yok muyum diye ses ediyor kalbim
sırtı bükük bir nalbur hissediyorum kendimi
dışın için harebelerden geçilemez diye ses veriyor beynim

aklımdan afrika seslerini itiyor hergün düşlerim
ne ben ne de sen
hayallerimden yanan bağdat seslerini itiyor hergün aklım
ne biz ne de siz


şair hukukçu(yunus tapancı)