Ey kötüler yüzünden şiire küsen şâir!
Başla artık yazmaya, kâğıdı öpsün kalem
İnadına beyit düz güzelliklere dâir
Meydan bir şâir görsün ve şiir görsün âlem
N’olur durma el gibi, çekip gitme uzağa!
Sevindirme düşmanı, gel düşme bu tuzağa

Birlik ve berâberlik olsun bütün kastımız
Kötüler iyilere çalamasın galebe
Arkadaş, dost, kardeşiz, yok üstümüz astımız
Edebiyat yolunda herkes birer talebe
Haydi coşsun yürekler, duygular kalksın şaha
Sizden çok şey öğrendim, öğrenmeliyim daha

Sessiz kalmadınız hiç haksızlık karşısında
Aslâ eğilmediniz, daimâ dik durdunuz
Kişilik satmadınız insanlık çarşısında
İşte sırf bu sebepten kalplerde taht kurdunuz
Dostluğum ebedîdir, sizlere saygım derin
Haydi durmayın artık, yeni eserler verin!


Her giden şâir benim yüreğimde ağrıdır
İsim vermem gerekmez bu toplu bir çağrıdır.

.